Zonnewijzer |
Mensen zijn altijd geïnteresseerd geweest in de tijd en op zoek geweest naar manieren om de tijd specifieker weer te geven.
De eerste manier om de tijd weer te geven was via een zonnewijzer, die met behulp van de zon en de schaduw die een stok/steen creëerde de tijd weergaf op een tijdschaal.
Daarna kwamen er zandlopers, waterklokken en werd er gebruik gemaakt van kaarsen met streepjes om de verstreken tijd weer te geven.
Waterklok in Peking |
Een waterklok (hiernaast weergegeven) werkt, zoals de naam al aangeeft, op water. Dit ging door middel van een waterreservoir, waar water met een constante snelheid aan toegevoerd of van afgevoerd werd. Door middel van een peilstok of een andere schaal konden mensen dan de verlopen tijd aflezen. Later werd een waterklok met een rad uitgevonden, waar het rad draaide als de bakken vol waren. Zo kon ook de echte tijd aangegeven worden en niet alleen de tijd die verstreken was.
Maar de zon schijnt niet altijd, water kan bevriezen, een kaars kan uit geblazen worden en zandlopers moeten constant in de gaten gehouden worden.
Daarom waren deze tijdmetingen niet altijd te zien of betrouwbaar en bovendien, op de zonnewijzer en waterradklok na, gaven ze alleen de verstreken tijd aan.
Mechanische klok |
Dit veranderde met de uitvinding van de mechanische klok, deze klokken gaven in eerst instantie alleen uren aan en waren voornamelijk te vinden in kloosters.
De monniken gebruikten deze klokken om op regelmatige tijden te kunnen bidden.
Deze waren nog niet erg nauwkeurig en konden wel uren of dagen achter lopen
Rond 1600 kwamen de eerste klokken met een minutenwijzer op en 50 jaar later vond Christiaan Huygens het slingeruurwerk uit, wat klokken nauwkeuriger maakten.
Na de mechanische klok werd in 1841 de elektrische klok uitgevonden door Alexander Bain. Dit was de voorloper van de kwartskristal klokken die we nu kennen. Na de atoomklok en zendergestuurde klokken zijn dit de meest nauwkeurige klokken die er zijn. De meeste tafelklokken, wandklokken en andere klokken hebben nu kwartskristal om de tijd weer te geven. In 1970 werd het kwartskristal uurwerk gangbaar en verdrong het vrij snel de mechanische klokken.
De tijd die zendergestuurde klokken weergeven is gebaseerd op die van een atoomklok. Een tijdseinzender die in verbinding staat met een atoomklok zendt een radiosignaal uit dat ontvangen wordt door de zender gestuurde klok. Daardoor loopt de zender gestuurde klok altijd gelijk met de atoomklok en geeft deze de juiste tijd aan. De klok hoeft dus ook nooit meer op zomer- of wintertijd gezet te worden.
Na deze beknoptegeschiedenis van de klok, kunt u op Klokkenwebshop.nl de nieuwste moderne klokken bekijken.